آزمایش آرمانشهر موش ها | بهشت موش ها

آزمایش آرمانشهر موش ها که در سال 1968 صورت گرفت در راستای تامین نیاز غذایی تمام جوندگان بود که باید در طول زمان نیز مورد ارزیابی قرار می‌گرفت. اما این آزمایش در نهایت منجر به شکست شد. که از آن با نام جهان 25 نیز یاد می‌کنند. در طی صده گذشته شاهد افزایش چشمگیر جمعیت در کره زمین بوده ایم. به شکلی که جمعیت کره زمین از یک میلیارد در سال 1804 به هفت میلیاد در 2017 رسید. برخی معتقدند که طبیعت خود در راستای تعدیل جمعیت و یا حتی رفع نیازهای آنان اقداماتی انجام می‌دهد. در حال حاضر صنعت کشاورزی پاسخگوی رفع نیاز 10 میلیارد نفر است. اما به هر حال باید در این مورد تدبیراتی داشت و برنامه ریزی کرد. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.

فهرست مطالب

برای دریافت مشاوره در زمینه آزمایش آرمانشهر موش ها می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی روانشناسی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

آزمایش آرمانشهر موش ها

جان بی کالهون با آزمایش آرمانشهر موش ها به دنبال چنین چیزی بود. به طور کلی داشنمندان زیادی در این مورد نظریه پردازی کرده و یا اقداماتی انجام داده اند. اما با تغییرات اقلیمی و اتفاقات طبیعی کمی پیش بینی های افراد در این مورد دچار تغییر شد. امروزه کمبود منابع از نگرانی های بسیاری از ملت هاست و سوال اصلی این است که اگر نیازهای همه ما برآورد نشود؛ چه اتفاقی می‌افتد؟ جان بی کالهون برای پاسخ به این سوال از موش ها کمک گرفت. با اینکه در نهایت آزمایش او منجر به شکست شد. اما نتایج جالبی به دست آمد. برای آشنایی بیشتر با پیامدهای کاهش جمعیت کلیک کنید.

شرح آزمایش آرمانشهر موش ها

در این آزمایش جان بی کالهون چهار جفت یا هشت موش در حال تولید مثل را درون یک آرمانشهر قرار داد. به این دلیل به این جعبه آرمانشهر می‌گفتند که در آن موش ها می‌توانستند غذای نامحدودی را از طریق 16 قیف که برای 25 موش کافی بود را دریافت کنند. آب نیز برای آنها فراهم بوده و از نظر آب و هوایی نیز در سطح 20 درجه سانتی گراد بودند که دمای مناسبی برای موش ها محسوب می‌شود.

موش ها کاملا سالم بوده و از یک کلنی پرورش موسسه ملی بهداشت انتخاب شده بودند. همچنین آرمانشهر به شکلی بود که از ورود هرگونه بیماری به این محیط جلوگیری می‌کرد. به تبع هیچ شکارچی نیز در این فضا قرار نداشت. پس موش ها کاملا در امنیت بودند. در واقع شرایط ایده آل این فضا برای موش ها بود که منجر به نامگذاری آرمانشهر برای آنها شد.

در این شرایط آزمایش آغاز گردید و موش ها به این دلیل که نیازی به زمان اضافه برای پیدا کردن سرپناه و یا غذا و آب نداشتند؛ این شرایط شروع به تولید مثل بی رویه کردند. به شکلی که هر 55 روز جمعیت موش ها در آرمانشهر دو برابر می‌شد. اما بعد از مدتی مشکلاتی در این فضا ایجاد شد.

در واقع زمانی که جمعیت به 620 نفر رسید؛ هر 145 روز جمعیت دو برابر می‌شد. موش ها به طور طبیعی گروه گروه شده بودند و آنهایی که نمی‌توانستند در این گروه ها نقشی بگیرند منزوی می‌شدند. از همین رو تولید مثل نیز نمی‌کردند. در یک محیط طبیعی زمانی که جانوران نمی‌توانند نقشی در محیط بگیرند؛ مهاجرت می‌کنند و به جای دیگری می‌روند. اما در آرمانشهر امکان مهاجرت وجود نداشت. پس موش ها از لحاظ روانی و جسمانی تحلیل رفته و غیرفعال می‌شدند. برای آشنایی بیشتر با نظریه ها و آزمایشات ایوان پاولف کلیک کنید.

در چنین شرایطی نرها و ماده های منزوی مقاومتی در مقابل حمله نکرده و جفت گیری نیز نمی‌کردند. اما در مقابل نرهای آلفا پرخاشگر شده؛ به دیگران حمله کرده و یا حتی به موش های نر و ماده تجاوز می‌کردند. با اینکه چنین موش هایی تنبیه شده و به بخش های دیگری از آرمانشهر تبعید می‌شدند؛ اما خشونت شیوع پیدا کرده و موش های ماده نیز درگیر آن شدند. به طور کلی موش های مادر فرزندان خود را رها کرده و یا آنها را می‌کشتند. مرگ و میر نوزادان در این زمان به نود درصد رسید.

مرحله مرگ دوم

مراحل آزمایش آرمانشهر موش ها

در مرحله ای کالهون آن را مرگ دوم نامید؛ موش هایی که از حملات مادر خود جان سالم به در برده بودند؛ از انجایی که هیچ گاه شاهد رفتار طبیعی موش های نبودند، تمایلی به جفت گیری نداشته و گاهی تنها غذا می‌خوردند. این مراحل ابتدایی سقوط آرمانشهر بود. در حالیکه غذا برای همه موش ها فراهم بود؛ اما جمعیت آرمانشهر به 2200 موش رسید که 800 موش کمتر از تعداد قابل انتظار بود. چرا که به طور متعدد موش ها به یکدیگر حمله کرده و به جای خوردن غذای عادی یکدیگر را می‌خورند. کالهون علت این موضوع را پدیده ای به اسم سینک رفتاری می‌دانست. برای آشنایی با انواع نظریه های روانشناسی کلیک کنید.

سینک رفتاری

در نظریه سینک رفتاری کالهون معتقد است که رفتارهای پیچیده برای موجودات ساده ای مانند موش ها شامل جفت یابی، مراقبت از نوزاد، تشکیل سازمان های اجتماعی درون گروهی و برون گروهی است و زمانی که این رفتارها به بلوغ نرسند؛ توسعه سازمان اجتماعی کاهش یافته و افراد پیر شده، می‌میرند و به طور کلی گونه از بین می‌رود. این موضوع برای انسان ها نیز صادق بوده و زمانی که افراد فرصت کافی برای تعامل اجتماعی نداشته باشند؛ پرخاشگر شده و یکدیگر را از بین می‌برند.

نتایج مستقیم آزمایش آرمانشهر موش ها

اما انجام این آزمایش برای انسانها امکانپذیر نیست. چرا که جوامع انسانی بسیار پیچیده تر بوده و عوامل فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و… نیز بر آن تاثیر دارند. از طرفی در مورد رفتارهای خشونت آمیز انسان ها در آزمایش، ملاحضات اخلاقی مانع بزرگی است.

انسان ها برخلاف موش ها قادر به سازگاری، نوآوری، تصمیم گیری آگاهانه و به طور کلی مدیریت منابع هستند. از این رو انجام چنین آزمایشی با انسان ها احتمالا نتیجه مشابهی با آرمایش آرمانشهر موش ها نخواهد داشت.

نتایج ژرف تر آزمایش آرمانشهر موش ها

نتایج آزمایش شهر موش ها

اما همانطور که پیش تر هم به آن اشاره کردیم؛ نزاع این موجودات در آزمایش آرمانشهر موش ها به دلیل منابع نبود. چرا که آب و غذای کافی برای همه آنها وجود داشت. بلکه آنها در مدیریت منابع و همچنین روابط انسانی مشکل داشتند. زمانی که جمعیت کره زمین نیز از حدی بیشتر شود؛ شاید بتوان آب و غذای کافی برای همه افراد فراهم نمود. اما احتمالا افراد نمی‌توانند روابط درستی شکل داده و با یکدیگر تعامل کنند. و همین موضوع منجر به جنگ و اختلاف می‌گردد. برای آشنایی بیشتر با مفهوم روابط اجتماعی کلیک کنید.

سخن پایانی

آزمایش آرمانشهر موش ها آنطور که باید پیش نرفت. در واقع کالهون انتظار مشاهده نتایج دیگری را داشت. اما در نهایت به نتیجه ای جالبی رسید که برای جوامع انسانی نیز تا حدی صدق می‌کند. در حال حاضر نمی‌توان چنین آزمایشی را برای جمعیت انسانی ترتیب داد. اما می‌توان از نتایج آن بهره برد و در این مورد کاری کرد. در مورد مدیریت روابط انسانی همواره باید یک روانشناس حضور داشته و از طریق علم تجربی به افراد کمک کند. در این زمینه نیز حتما باید از متخصصین این حوزه کمک گرفت.