دیر راه افتادن کودک

دیر راه افتادن کودک ایا موضوعی نگران کننده است؟ «چرا فرزندم هنوز شروع به راه رفتن نکرده است؟». عادی بودن سرعت رشد کودکان به‌ویژه فرزندان اول هر خانواده معمولاً برای پدر و مادر بسیار مهم است. عده زیادی از زوجین هنگامی که به مقایسه روند راه افتادن فرزند خود با سایر کودکان فامیل می‌پردازند، نگران ابتلای دلبندشان به تأخیرهای رشدی می‌شوند. بر همین اساس، افزایش آگاهی در این زمینه و علل تأخیر درراه رفتن برخی از کودکان امری پراهمیت جلوه می‌کند. همچنین آشنایی با روش‌هایی در مورد تأخیر راه رفتن کودک نیز خالی از لطف نخواهد بود. در صورتی که احساس می‌کنید رشد نوزادتان با مشکل مواجه شده حتما از خدمات مشاوره تلفنی کودک استفاده نمایید.

فهرست مطالب

برای دریافت مشاوره در زمینه دیر راه افتادن کودک می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

دیر راه افتادن کودک

بر طبق نظریه‌های رشدی مختلف، کودکان طبق الگوهای خاصی رفتارها و مهارت‌های جدیدی را فرامی‌گیرند. یکی از این مهارت‌ها، راه رفتن است که خود دارای خرده مراحلی است: به غلت زدن، سینه‌خیز رفتن، چهاردست‌وپا حرکت کردن، ایستادن با کمک تکیه‌گاه، راه رفتن به کمک تکیه‌گاه، راه رفتن بدون کمک و… .

پژوهش‌های متنوعی درزمینهٔ بررسی روند رشد حرکتی کودکان انجام شده است. نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان به‌طورمعمول در دوره سنی 10 تا 14 ماهگی شروع به راه رفتن می‌کنند. بااین‌حال همواره استثناءهایی وجود دارد. همواره کودکانی وجود دارند که باوجود رشد جسمی و حرکتی طبیعی، به مرحله رشدی هم‌سالان خود نرسیده‌اند. به‌علاوه برخی از کودکان نیز ممکن است روش‌های خاصی را برای حرکت کردن در بعضی مراحل جایگزین کنند. مثلاً عده‌ای از آنان به‌جای چهاردست‌وپا رفتن، خود را به‌صورت نشسته جلو می‌کشند. تعداد زیادی از این موارد مشکل حرکتی خاصی ندارند و این نوع رفتار مربوط به عادت‌های حرکتی منحصر به هر کودک می‌شود. بنابراین دیر راه افتادن کودک همیشه نگران کننده نیست.

بااین‌وجود، دسته‌ای از خردسالان بنابر دلایل گوناگون همچون مشکلات عضوی، سستی عضلانی، ناهنجاری مفصلی و یا سندرم‌هایی مانند نشانگان داون دچار مشکلاتی حرکتی می‌گردند. در نتیجه زمان‌های رشد حرکتی این گروه‌ها ممکن است متفاوت از سایر کودکان باشد. دیر راه افتادن کودک در این وضعیت حتما باید توسط متخصصین بررسی شود. برای آشنایی بیشتربا نشانه های تاخیر در رشد کودک کلیک کنید.

نشانه های دیر راه افتادن کودک

برای پی بردن به علت دیر راه افتادن کودک ، در ابتدا باید نشانه های این حالت را در او به درستی تشخیص داده و نسبت به آنها حساس باشید. راه افتادن کودک به طور ناگهانی اتفاق نمی‌افتد و فرایند زمان بر است. از این رو با وجود هرگونه مشکلی در هریک از مراحل می‌توان به این موضوع پی برد. اگر تا زمان نه ماهگی کودک مراحل طبیعی برای خزیدن و یا حتی نشستن را انجام داد؛ باید این احتمال را در نظر گرفت که دیر راه رفتن را می‌آموزد. برخی دیگر از نشانه های این حالت، شامل موارد زیر هستند. برای آشنایی بیشتر با شرایط چهار دست و پا رفتن کودک کلیک نمایید.

کودک تا نه ماهگی نمی‌تواند بدون کمک دیگران یا حتی صندلی ویژه بنشیند
تا یک سالگی بدون کمک والدین نمی‌تواند بایستد
در 16 تا 23 ماهگی قادر نیست به طور پیوسته راه برود
کودک بیشتر روی انگشتان نوک پا راه می‌رود

روند راه رفتن کودک به چه ترتیب است؟

کودک حدود 5 تا 7 ماهگی شروع به خزیدن می‌کند، در همین بازه زمانی اگر در حالت ایستاده قرار داده بشود، کم کم می‌تواند از پاهایش برای بالا و پایین رفتن و گاه ایستادن استفاده کند. البته بدون کمک نمی تواند بر روی پاهایش بیاستد.

در حدود هشت تا نه ماهگی می‌تواند با گرفتن دستان شما و یا تکیه بر صندلی روی پای خود بیاستد و خود را بالا بکشد. اما هنوز مهارت کافی ندارد.

این تلاش ها ادامه‌ دارد و کودک 18 ماهگی می‌تواند به تنهایی بیاستد و راه برود. برای آشنایی بیشتر با روند رشد کودک یکساله کلیک کنید.

علت دیر راه افتادن کودک

با پیدا کردن دلایل دیر راه افتادن کودک، می‌توان اقدامات موثرتری در این زمینه انجام داد. البته پیدا کردن دلیل این موضوع کار ساده ای نبوده و افراد حتما باید از متخصص کمک بگیرند. برخی از رایج ترین دلایل این موضوع شامل موارد زیر هستند.

تعاملات ناقص خانوادگی

گاهی در برخی از کودکان مشاهده می‌شود که باوجود سلامت رشدی و جسمی، دچار وقفه یا تأخیرهایی درروند تکامل حرکتی خود نسبت به همسالانشان می‌شوند. یکی از علل رخ دادن دیر راه افتادن کودک، کمبود توجه‌های والدین و ضعیف بودن بستر محبت در خانواده است. در حقیقت عوامل خانوادگی و تعاملات بین اعضای آن در این زمینه بسیار حائز اهمیت است.

دیر راه افتادن کودک به دلیل کمبود پاداش‌های محیطی

به‌طورکلی، راه رفتن مانند هر مهارت دیگری نیازمند یادگیری و تشویق و پاداش است. در شرایطی که این امکانات برای کودک فراهم نباشد، نمی‌توان انتظار رشد طبیعی از کودک داشت.

به‌عنوان‌مثال، در خانواده‌هایی که کودک در یک محفظه یا وسیله نگه‌داری برای مدت طولانی قرار داده می‌شود، امکان شکل‌گیری توانایی‌های حرکتی چندان به وجود نمی‌آید. لذا احتمال بروز تاخیرهایی در راه رفتن کودک افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که گاهی این‌گونه مشکلات ممکن است تثبیت‌شده و دیگر هرگز قابل اصلاح نباشند.

مشکلات جسمی و عصبی

برخی از مشکلات فیزیولوژیک یا عصب‌شناختی ممکن است باعث به وجود آمدن یک سری ضعف‌های عضلانی و مشکلات مفصلی شوند. برای مثال در صورتی که کودک بنا به بیماری‌های مختلف، نتواند به‌خوبی تعادل بدن خود را حفظ کند، هنگام راه رفتن با دشواری‌های زیادی روبه‌رو می‌شود. علاوه بر این، اختلالاتی همچون طیف اوتیسم نیز ممکن است باعث بروز برخی از مشکلات رشدی و اختلالات تکاملی در کودک شوند.

بیشتر بخوانید: نشانه های سلامت نوزاد

کم کاری تیروئید

بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است؛ مشخص گردید که کم کار بودن تیروئید مراحل تکامل و رشد کودک به صورت طبیعی را به تاخیر می‌اندازد. این موضوع منجر به ضعف عضلانی شده و مشکل ساز می‌شود.

راشیتیسم

یکی دیگر از دلایل دیر راه افتادن کودک ، ابتلا به راشیتیسم است که در آن زانوهای کودک به شکل پرانتزی در می‌آیند. این بیماری در مراحل اولیه قابل درمان و کنترل است؛ اما می‌تواند فرایند رشدی کودک را تا حدی به تاخیر بیاندازد.

کمبود ویتامین دی

کمبود ویتامین دی نیز می‌تواند دلیل دیگری برای دیر راه افتادن کودک باشد. چرا که ویتامین دی در رشد استخوانی تاثیر زیادی داشته و زمانی که به اندازه کافی در بدن نباشد؛ منجر به بروز مشکلات این چنینی می‌گردد.

دیستروفی عضلانی

دیستروفی عضلانی یک بیماری عصبی عضلانی پیشرونده است که یکی از رایج ترین دلایل برای دیر راه افتادن کودک محسوب می‌شود. این بیماری منجر به ضعف در عضلات شده و معمولا هم به صورت ژنتیکی بروز می‌کند.

پیشگیری از دیر راه افتادن کودک

در واقع هیچ روش قطعی برای پیشگیری از دیر راه افتادن کودک وجود ندارد. چرا که والدین مطلع نیستند که این اتفاق قرار است چه زمانی بیوفتد. تنها می‌توان مشکلات جسمانی را که کودک ممکن است به آنها مبتلا گردد را به وسیله غربالگری و روش های دیگر پیش بینی نمود و مانع از بروز آنها شد. در غیر اینصورت، اقدامات زیادی در این زمینه وجود ندارد. همچنین والدین می‌توانند در خانه کودک را به انجام حرکاتی وادارند که نیاز به فعالیت و بالا و پایین کرده داشته و با پای برهنه او را به حرکت آورند.

تشخیص دیر راه افتادن کودک

تشخیص دیر راه افتادن کودک کار سختی نیست چرا که اگر کودک تا زمان یک سالگی قادر نباشد به درستی بنشید و یا حتی راه رود به این معنی است که دیرتر از حالت عادی قرار است که راه بیوفتد. از طرفی تشخیص این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است. چرا که این تاخیر گاها نشانه ای از مشکلی جدی تر در کودک است که نیاز به درمان و پیگیری دارد. خانواده ها می‌توانند تا 18 ماهگی صبر کرده و بعد از آن با مراجعه به متخصص اطفال علت این موضوع را پیدا کنند. برای اطلاع از دلایل خیره شدن نوزاد کلیک نمایید.

توصیه‌هایی به والدین درباره دیر راه افتادن کودک

راهکارهای دیر راه افتادن کودک

والدین در مورد دیر راه افتادن کودک می‌توان با انجام اقداماتی ساده در خانه او را تحریک کرده و یا به او کمک کنند تا اینکار را انجام دهد. البته که در این زمینه حتما باید از متخصص کمک گرفت و انجام اقدامات خودسرانه گاها اوضاع را بدتر می‌کند. اما به طور کلی استفاده از این روش ها می‌تواند تا حد زیادی موثر باشد.

فعالیت‌های حرکتی ساده

در صورتی که از دوره رشدی کودک زمان زیادی نگذشته باشد، با کمک یک سری تمرین‌های حرکتی ساده می‌توان از تثبیت مشکلات درزمینهٔ راه رفتن جلوگیری کرد. برای مثال با ورزش دادن اصولی و صحیح برخی مفاصل فرزند می‌توان از خشک شدن آن جلوگیری کرد. همچنین ماساژ برخی از ماهیچه‌های درگیر درراه رفتن نیز می‌تواند برای بهبود حرکت کودک مؤثر واقع شود.

فراهم کردن محیطی برای حرکت کردن کودک

این موضوع به‌خصوص به والدینی که مشغله کاری زیادی دارند توصیه می‌شود. به‌جای آنکه کودک را برای ساعات طولانی در وسایلی مانند صندلی کودک محبوس کنید، به او اجازه گشتن در یک محیط بازی کنترل‌شده را بدهید. برای مثال استفاده از امکانات مهدهای کودک می‌تواند یکی از راهکارهای مناسب در این زمینه باشد.

خدمات مشاوران برای دیر راه رفتن کودک

بهترین کار برای جلوگیری از هرگونه تأخیر یا آسیب رشدی احتمالی در کودک تان و همچنین بهبود هر چه سریع‌تر مشکلات موجود، استفاده از کمک های متخصصین بهداشت و سلامت است. این افراد با اطلاع‌رسانی و دادن آموزش‌های لازم به والدین، نقش بسیار زیادی در آگاه‌سازی و درنتیجه کاهش تاخیر در راه رفتن کودکان بازی می‌کنند.

سخن پایانی

در بیشتر موارد دیر راه افتادن کودک موضوع جدی و یا نگران کننده ای نیست. این موضوع بعد از مدتی به صورت طبیعی برطرف شده و کودک فرایند رشدی خود را طی می‌کند. اما در هر صورت بهتر است که این موضوع را پیگیری کرده و علت آن را پیدا کنید. والدین باید در این زمینه از متخصص اطفال کمک گرفته و با یک روانشناس نیز مشورت نمایند.