تنها ماندن کودک | عوارض تنها ماندن کودک در خانه

تنها ماندن کودک در چه سنی درست است؟ راهکارهای مناسب برای تنها گذاشتن کودک چیست؟ آیا کودک من توانایی تنها ماندن در خانه را دارد؟ والدین با پرسیدن این سوالات بدنبال راهکاری درست و مناسب برای آسیب نرسیدن به روان و جسم کودک خود هستند. اما کودکان زیادی از اختلالاتی مثل فوبی و اضطراب رنج می‌برند. بنابراین تنها ماندن در خانه توصیه نمی‌شود. بهترین راهکار و راه حل ارتباط با روانشناس کودک است که شما را هدایت و راهنمایی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه از مشاوره کودک کمک بگیرید.

فهرست مطالب

برای دریافت مشاوره در زمینه تنها ماندن کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

از چه سنی تنها ماندن کودک اشکال ندارد؟

سوالی که برای اکثر والدین پیش می‌آید سن تنها ماندن‌کودکشان است. اختلاف نظرهایی بین متخصصان وجود دارد که برخی 8 سالگی و برخی 10 تا 12 سالگی را توصیه می‌کنند. اما نظر تمام متخصصان بر این است که کودک را تا قبل از 8 سالگی تنها نگذارید.

قبل از 7 سالگی: به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی کودک را تنها نگذارید. تنها گذاشتن در خانه، ماشین، حیاط خانه و زمین بازی هرگز صورت نگیرد.

از 8 تا 10 سالگی: تا قبل از تاریک شدن هوا کودک را نهایتا تا 1 ساعت تنها بگذارید.

از 11 تا 12 سالگی: همچنان تا قبل از تاریکی هوا به مدت 3 ساعت توانایی تنها ماندن دارد.

از‌13 تا 15 سالگی: در طول شب خیر اما بدون نظارت می‌تواند تنها بماند.

از 16 تا 17 سالگی: طبق نظر والدین تا هر زمان و هر ساعتی از شبانه روز می‌تواند تنها بماند.

برای آشنایی با انواع اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.

توصیه هایی در رابطه با تنها ماندن کودک

زمانی که کودک شما توانایی تنها ماندن در خانه را دارد باید به توصیه های زیر عمل کنید.

تنها ماندن کودک زمانی امکان‌پذیر است که خودش میل به تنهایی دارد. به اصرار و زور او را در خانه تنها نگذارید.
بسته به سن کودک، ساعت مشخصی برای تنها ماندن در خانه تعیین کنید.
به کودک نام کامل، شماره تلفن خانواده و آدرس را آموزش دهید.
لیستی از شماره تماس های اضطراری و مهم را در دسترس کودک قرار دهید.
در طول روز بارها با او تماس بگیرید.
قفل در و پنجره ها را به کودک آموزش دهید و از او بخواهید که هنگام تنها ماندن در و پنجره ها را قفل کند.
به او بیاموزید که حق خروج از منزل و حتی باز کردن در برای دیگران را ندارد.
هرگز اجازه کار با فر، گاز و وسایل خطرناک بدون نظارت بزرگتر ندهید.
برای مشغول کردن کودک در خانه در زمان تنهایی به او کار یا تکالیفی بدهید که این این زمان انجام دهد.
هرگز بدون خدافظی و تذکر کودک را تنها نگذارید.
زمانی که به خانه‌برگشتید از کودک بخواهید که به شما گزارش کارهایی که در زمان تنهایی انجام داده است بگوید.

عواقب تنها ماندن کودک در سنین پایین

تنها ماندن کودک در سنین پایین که هنوز توانایی و آمادگی تنها بودن را ندارد، شاید خطرات جسمی و روانی را به همراه داشته باشد.

خطرات جسمانی

کودکان خردسالی که آمادگی تنها ماندن ندارند امکان دارد در معرض خطرات جسمانی قرار بگیرند. و زمانی که با مشکل و خطری مواجه شود، طرز رفتار درست را نمی‌داند. وسایلی مانند گاز، برق گرفتگی، پریز برق، وسایل برقی در خانه و یا وسایل آتش زا در دسترس کودک قرار دارند و خطرناک هستند.

خطرات روانی

کودکانی که در سنین پایین تنها می‌مانند، آسیب های روانی را تجربه خواهند کرد. که این آسیب ها عبارتند از؛

کودک احساس امنیت را تجربه نخواهد کرد
مهارت های ارتباطی کودک با مشکل مواجه خواهد شد
دلبستگی کودک با والدین دچار مشکل خواهد شد
روابط عاطفی ایمن دچار خلل خواهد شد
اعتماد به نفس کودک کاهش می‌یابد
احساس ارزشمندی در کودک فروکش خواهد شد
نبود روابط عاطفی کودک و والد موجب بروز اختلالات شخصیت خواهد شد
بروز علائم استرس و اضطراب در کودک

کودکانی که نباید تنها بمانند

جدا از در نظرگرفتن سن کودک باید یک سری از مهارت ها و اختلالاتی که کودک‌دارد، در نظر گرفته شود. کودکان زیر توانایی تنها ماندن در خانه را ندارند.

کودک مبتلا به اضطراب
کودک مبتلا به استرس
کودک ترسو
کودکی که اختلال اضطراب جدایی دارد
کودکان داغدیده
کودک با بیماری خاص
کودکان با مشکلات ژنتیکی خاص

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه علائم و راه های درمان استرس در کودکان کلیک کنید.

چه زمانی کودک آمادگی تنها ماندن را دارد؟

به این نکته توجه کنید که هیچ کودکی مشابه با دیگری نیست. برخی از اختلالت در کودکان مانع از تنها ماندن آنها می‌شود. اما زمانی که والدین با بررسی توانایی های کودک تصمیم به تنها ماندن او داشتند امکانات زیر را فراهم کنند.

محیط خانه را امن کنند
سن و توانایی های کودک را در نظر بگیرند
مدت زمان مشخصی برای تنها ماندن در نظر داشته باشند
مسئولیت هایی در حد توانایی به کودک خود بدهند
در طول شبانه روز شخصی برای سرزدن به کودک داشته باشند
احساس امنیت در خانه را به کوک بدهید

برای آشنایی با بهترین روش های تربیت کودک کلیک کنید.

راهکار برای امنیت تنها ماندن کودک

در ادامه به راهکارهایی برای امنیت کودک در صورت تنها ماندن اشاره کرده ایم.

همه درها را بعد از خروج قفل کنید.
چراغ ها را روشن بگذارید.
تلفن خود را روشن بگذارید.
غذا برای کودک آماده بگذارید.
در صورتی که کودک خیلی سن کمی دارد از دوربین استفاده کنید.
محیط خانه را امن کنید.
وسایل آتس زا و خطرناک را جمع کنید.
کودک را به تدریج به تنها ماندن عادت دهید.
برای سرگرم کردن کودک از حیوان خانگی استفاده کنید.

تنها ماندن کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی

برخی از کودکان اختلال اضطراب جدایی دارند. یعنی به شدت به والدین خود وابسته و دلبسته هستند. این کودکان در صورت نبود والدین به شدت دچار استرس، اضطراب، و ترس شدید خواهند شد. برای این کودکان تنها ماندن در خانه بدون آمادگی و توانایی تجربه فوق العاده تلخی را برجای خواهد گذاشت. تنها ماندن در کودکان مبتلا به اضطراب جدایی آسیب های روانی جدی تری به دنبال دارد. بهتر است برای کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی از روانشناس متخصص کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلال اضطراب جدایی کلیک کنید.

کلام آخر

تنها ماندن کودک در خانه یا محیط های دیگر به مرور زمان رخ خواهد داد. اما کودکان استثنایی نیز وجود دارند که تنها گذاشتن آنها درست نیست. والدین با کمک روانشناس توانایی های کودک خود را می‌سنجند و با توصیه های روانشناس روند تنها ماندن کودک طی خواهد شد. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک هایی زیر کلیک کنید.