بیش فعالی بزرگسالان

کم توجهی یا بیش فعالی بزرگسالان ( ADHD) اختلالی است که در آن ذهن در شرایطی قرار می‌گیرد که حفظ توجه بسیار مشکل می‌شود و فرد رفتارهای بیش فعالی و تکانشی از خود نشان می‌دهد. از نشانه‌های بیش فعالی در بزرگسالان می‌توان مشکلات مختلفی مانند بی‌ثباتی در روابط، کیفیت ضعیف درکارها، عملکرد نامناسب در مدرسه و عزت نفس پایین را نام برد. بیش فعالی همیشه از دوران کودکی شروع می‌گردد ولی در بعضی از افراد، تا دوران بزرگسالی آن را تشخیص نمی‌دهند. اکثر مردم وقتی صحبت از بیش فعالی می‌شود فکر می‌کنند که بیش فعالی فقط در کودکان وجود دارد. باید بگوییم اختلال بیش فعالی و کم‌توجهی در بزرگسالی هم دیده می‌شود ولی ریشه علائم آن در کودکی فرد است. علادم این اختلال با درمان‌های مختلف بهبود می یابد. روش درمان بزرگسالان با کودکان مشابه است و شامل داروهای محرک یا سایر داروها، مشاوره روانی و … می‌باشد.

فهرست مطالب

برای دریافت مشاوره در زمینه بیش فعالی بزرگسالان می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های شهری با شماره 9099070354 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

بیش‌ فعالی بزرگسالان چیست

به طور کلی بیش فعالی در بزرگسالان، علائم مشابهی با بیش فعالی و اختلال تمرکز در کودکی دارد. با این تفاوت که معمولا بزرگسالان تکانشگری کمتری را تجربه می‌کنند. معمولا افراد تصور می‌کنند که بیش فعالی تنها در مورد کودکان است و بزگسالان به آن مبتلا نمی‌شوند؛ اما اینطور نیست. افراد در دوران بزرگسالی بیشتر در معرض عوارض جانبی این موضوع هستند و این اختلال می‌توان زندگی آنها را دگرگون کند. این تغییر همیشه هم با مشکلات همراه نیست. همانطور که امروزه می‌بینیم بسیاری از افراد موفق در جهان، مبتلا به اختلال بیش فعالی بزرگسالان هستند.

چه عواملی باعث بیش فعالی بزرگسالی می‌شود

با وجود تحقیقات زیادی که درباره بیش فعالی بزرگسالان توسط دانشمندان مختلف در جهان انجام شد، هنوز علت مشخصی برای آن پیدا نکردند. ولی آنچه که از نتایج تحقیقات بدست آوردند این است که دلایلی چون فرزندپروری نامناسب، قند زیاد یا واکسن نمی‌توان علت آن باشد. بر اسال مطالعات اسکن مغزی هم مشاهده کردند که افراد بیش فعال و نقص توجه مدارهای مغزی با سیم‌کشی متفاوت‌تر از افراد دیگر دارند و از این رو درک پیام ها برای آنها دشوارتر می‌شود. برخی هم معتقدند یک عنصر ژنتیکی در ایجاد آن نقش دارد و بیماری در بین خانواده‌ها به ارث می‌رسد. طبق مطالعات دیگر، احتمال ابتلای برادران یا خواهران افراد مبتلا به بیش فعالی، دو تا سه برابر افراد دیگر است.

علائم کم توجهی / بیش فعالی بزرگسالان

بیش فعالی بزرگسالان

واژه ADHD بزرگسالان حاوی دو جنبه اصلی از این شرایط است: عدم توجه کافی و بروز رفتارهای بیش فعالی و تکانشی. اختلال بیش فعالی بزرگسالان با نشانه‌ها و علائم زیر همراه است.

تبلیغ

خرید ریمل آپ کلیک نوت

۵۱۰,۰۰۰ تومان

خرید کنید

مشکل در تمرکز و توجه، بی‌قراری، بیش فعالی، مشکل در اتمام کارها و تکالیف، بی‌نظمی، تحمل بسیار پایین در ناکامی‌ها، نوسانات خلقی مکرر، زود جوش بودن، مشکل در مواجهه با استرس، روابط بی‌ثبات و متشنج.

بیشتر بزرگسالان مبتلا از وجود این اختلال در خود آگاهی ندارند. آنها فقط تصور می کنند که انجام وظایف روزمره برایشان چالش‌برانگیز است. در تمرکز و اولویت قائل شدن برای کارهایشان مشکل دارند و از این جهت اغلب ملاقات‌ها و یا برنامه‌های اجتماعی خود را فراموش می‌کنند. همچنین ناتوانی در کنترل هیجانات در آنها به شکل‌های مختلفی مانند ناتوانی در منتظر ماندن در صف اتوبوس و یا نوسانات خلقی ظاهر می‌شود.

تاثیر علائم بیش فعالی بزرگسالان در شغل افراد

یکی از تاثیرات بیش فعالی بزرگسالان ماندن در یک شغل و نگه داشتن آن است. زیرا آنها معمولا در انجام کارها، رعایت دستورالعمل‌ها، سازماندهی منظم و انجام فوری امور مشکل دارند. آنها همچنین وظایف محوله را با تأخیر انجام می‌دهند و اشتباهات و سهل‌انگاری زیادی در امور شغلی خود نشان می‌دهند. طبق نظرسنجی ملی در کشور آمریکا، فقط نیمی از افراد بیش فعال تمام وقت شاغل بودند. و 72٪ از افرادی که علائم و نشانه‌های بیش فعالی در بزرگسالی نداشتند، تمام وقت شاغل بودند. افراد بیش فعال به درآمد کمتری نسبت به همسالان خود مایل و به آن راضی هستند. این امر به خاطر اعتماد به نفس کم و خود کم‌بینی در انجام درست امور است، ولی این تصور غلطی می‌باشد.

پیامدهای ناشی از بیش فعالی بزرگسالان

علاوه بر تاثیری که بیش فعالی بزرگسالان بر شغل آنان دارد؛ زندگی شخصی آنان را نیز درگیر می‌کند. در واقع در صورت ابتلا به این بیماری، احتمال بروز اختلالات دیگر نیز بیشر می‌شود. برای مثال افراد با وجود بیش فعالی در بزرگسالی، بیشتر احتمال دارد که دچار اختلالات اضطرابی، شخصیتی، خلقی و همچنین ناتوانی در یادگیری را تجربه کنند. از طرفی این افراد نمی‌توانند روابط موثری با دیگران داشته و احتمال رفتارهایی مانند سومصرف الکل و مواد مخدر و یا حتی رانندگی پرخطر را نیز از خود نشان می‌دهند.

تشخیص بیش فعالی بزرگسالان

هیچ‌گونه آزمایشی برای تعیین بیش فعالی بزرگسالان موجود نیست، مگر اینکه در کودکی این اختلال در فرد تشخیص داده شود. یک متخصص بهداشت روان با تجربه در زمینه درمان بیش فعالی، با شما در مورد علائم و سابقه زندگی‌تان صحبت می‌کند و سپس از طریق صحبت با خانواده شما، تصویر کاملی از وضعیتتان بدست می‌آورند. همچنین وجود مشکلات دیگر را نیز بررسی می‌کنند. بعد از اینکه اطمینان حاصل شد شما برخی یا همه علائم رایج بیش فعالی را دارید، از طریق بررسی مدت زمان وجود این علائم در شما وجود اختلال را تشخیص می‌دهند. برای این ببیماری، برخی از علائم حتما باید حداقل در شش ماه گذشته مشاهده شوند.

تفاوت افرادی عادی با افراد مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان

همه ما در برهه ای از زندگی دچار حواسپرتی و عدم تمرکز می‌شویم. اما این به معنی ابتلا به بیش فعالی بزرگسالان نیست. زمانی این اختلال تشخیص داده می‌شود که نشانه های آن به قدر کافی حاد و طولانی شده باشد و همچنین شاهد بروز مشکلاتی در زندگی شخصی و اجتماعی افراد باشیم. از این رو شاید در ظاهر فرد مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان، تفاوت چندانی با یک فرد عادی نداشته باشد. اما باید نشانه های این افراد را در نظر داشت و به آنان برای درمان کمک کرد.

تفاوت بیش فعالی بزرگسالان با بی قراری و اختلال در یادگیری

برخی از افراد نشانه های بیش فعالی بزرگسالان را با بی قراری و یا اختلالات یادگیری اشتباه می‌گیرند. اما این دو مورد تنها از نشانه های این اختلال هستند و نمی‌توانند به تنهایی به معنی وجود این اختلال در فرد باشند. مخصوصا بی قراری، که بیش فعالی بسیار جامع تر و پیچیده تر از آن است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند زندگی در دنیای امروز به دلیل سرعت و وظایف زیاد، بروز این اختلال را باعث می‌شود. اما این حقیقت نداشته و بسیاری از افراد با زندگی در چنین شرایطی اما مبتلا به اختلال بیش فعالی نیز نیستند. از این رو بی قراری و اختلالات یادگیری با بیش فعالی متفاوت بوده و حتی برای درمان آنها نیز باید روش های متفاوتی را انجام داد.

روش‌های درمانی برای بیش فعالی بزرگسالان

درمان بیش فعالی بزرگسالان

شما می‌توانید در مورد اینکه کدام روش درمانی برای بیش فعالی بزرگسالان بهتر است با روان‌پزشکتان مشورت کنید. او با بررسی سود و زیان‌های روش درمان‌ طبی و روان‌درمانی، یکی را پیشنهاد می‌دهد. البته در برخی افراد این دو روش با هم نیز قابل انجام می‌باشند.

💠روان درمانی

درمان شناختی رفتاری (سی بی تی) در مورد بیش فعالی بزرگسالان به شما کمک می‌کند تا: راه‌هایی بیابید که مطمئن شوید وظایف مهمی را که باید انجام دهید، حتما انجام می‌دهید. به زندگی‌تان بهتر نظم دهید و روش‌هایی پیدا کنید که بتوانید احساس اضطراب را در خود کم کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد روان درمانی کلیک کنید.

💠مشاوره

اکثر افراد بیش فعالی بزرگسالان ممکن است همچنان، عادات ضعیف و اعتماد به نفس پایین را در خود نشان دهند. یک مشاوره روانشناسی می‌تواند کمک کند علائم بیش فعالی بزرگسالان کنترل و سازماندهی شود، روال مفید روزانه تنظیم گردد، روابط ترمیم و مهارت‌های اجتماعی بهبود یابد. نتایج نشان می‌دهد که درمان شناختی‌رفتاری و مشاوره، در مدیریت مشکلات زندگی روزمره افراد بیش فعالی بزرگسال بسیار مفید عمل کرده است. مشاوران و روانشناسان، روش‌های درست حل مشکلات این اختلال را آموزش می‌دهند و فرد بیمار را با کاستی‌های رفتاری وی آشنا می‌نمایند، تا بیمار برای اصلاح رفتار اقدام کند.

💠داروها

اصلی‌ترین نوع دارو برای درمان ADHD یا بیش فعالی بزگسالان محرک‌ها هستند. داروهای محرک برای کمک به بیمار بیش فعال در تمرکز بهتر، تکانش‌گری کمتر، احساس آرامش و توانایی عملکرد در محل کار و خانه می‌باشند. در صورتی که پزشک این داروها را به شما تجویز کرد، شما موارد زیر را باید بدانید:

نام داروها، چه علائمی را درمان می‌کنند، چه مدت طول می‌کشد تا اثر بگذارند، مدت مصرف آنها و عوارض جانبی آنها چیست (کوتاه مدت و بلند مدت).

پزشکان از قبل نمی‌توانند بگویند که چه دارویی برای یک بیمار خاص بهتر است. برای همین ابتدا پزشکان یک آزمایش دارویی انجام می‌دهند تا بفهمند کدام دارو و چه دوز مصرفی برای هر فرد مناسب و بهتر است. این آزمایش با دوز کم شروع می‌گردد و کم کم در فواصل 3-7 روز بیشتر می‌شود. مصرف دارو تا زمانی که مزایای بالینی بدست آید و بیمار علائم کمتری از خود نشان دهد، ادامه می‌یابد.

داروهای محرک کدامند

چندین داروی محرک با اثر طولانی مدت برای بیش فعالی بزرگسالان توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید شده است و معمولا توسط پزشک تجویز می‌شوند. دو ماده محرک: متیل فنیدیت (MPH) و آمفتامین (AMP)، به عنوان داروهای پراهمیت و حساس معرفی می‌شوند. زیرا اگر مطابق دستورالعمل و نسخه پزشک و به طور صحیح مصرف نشوند، عوارض مضر زیادی برای فرد بیمار دارند. فوکالین، فوکالین XR، کنسرتا دیترانا، سی‌دی متادیت و آمفتامین‌ها، نیز انواع دیگر این داروها هستند که پزشک بعد از بررسی و آگاهی از شرح حال بیمار و با توجه به شرایط ویژه هر بیمار تجویز می‌کند.

💠تغییر در سبک زندگی

فراموش نکنید که سبک زندگی افراد مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان نیز در مورد درمان آنها موثر است. برای مثال برنامه ریزی در مورد کارهای روزانه و یا حتی رژِیم غذایی آنها. این افراد باید صبر بیشتری در مورد انجام کارهای خود به خرج داده و همچنین برای آرامش بیشتر از روش هایی مانند یوگا و مراقبه نیز استفاده نمایند.

سخن آخر

بزرگسالانی که به بیش فعالی دچار هستید، باید بدانید که این بیماری به هیچ وجه خود به خود درمان نمی‌گردد، و اگر به آن توجه نکنید و اقدام درمانی انجام ندهید، اختلالات بسیار دیگری در زندگی‌تان ایجاد خواهد کرد. از این رو برای راحتی کار خود و جلوگیری از پیشروی و عوارض دیگر در زندگی، همین امروز جهت کنترل این بیماری تصمیم بگیرید و به یک متخصص و روان درمانگر مراجعه نمایید. شما می‌توانید با درمان موثر اختلال بیش فعالی بزرگسالان، با علائم آزاردهنده آن خداحافظی کنید و زندگی بهتری شروع نمایید. همچنین توصیه می‌شود تا حد امکان از روش‌های دارویی استفاده نکنید، زیرا برخی عوارض این داروها نیز ممکن است صدمات جبرا‌ن‌ناپذیری به مغز وارد کنند.