اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری ریشه در اختلالات روانی فرد دارد و در دسته اختلالات عصبی شناختی قرار می‌گیرد. کسانی که مبتلا به اختلال صدا بیزاری هستند، به دلیل برخی ناهنجاری‌های مغزی در برابر شنیدن صداهای خاص، اذیت می‌شوند. واکنش و حالت‌های عصبی پس از شنیدن صداهای خاص و مشخص، غیرارادی است و باعث می‌شود فرد مبتلا واکنش‌های رفتاری شدیدی از خود نشان دهد. در ادامه اطلاعات کامل‌تری از علت ایجاد و نشانه‌های اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری و درمان آن ارائه کرده‌ایم. برای دریافت مشاوره فردی برای رفع این موضوع کلیک کنید.

فهرست مطالب

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال میسوفونیا می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی روانشناسی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

اختلال اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری چیست؟

اختلال میسوفونیا (Misophonia) یا صدابیزاری (Hatred of sound) همانطور که از نامش مشخص می‌باشد، به معنای تنفر داشتن و بیزار بودن از یک صدای به خصوص است.

کسانی که مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری هستند، وقتی تحت تاثیر صدای خاصی قرار می‌گیرند، به طور غیرارادی دچار واکنش‌های شدید رفتاری و یا احساسات منفی و غیرقابل کنترل می‌شوند.

معمولا شنیدن این صداهای به خصوص در فرد مبتلا به اختلال صدا بیزاری، می‌تواند منجر به عصبانیت لحظه‌ای فرد شده و در نهایت باعث ایجاد استرس و اضطراب در او شود.

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط شخصی فرد نیز بشود؛ چراکه ممکن است صدای آزار دهنده او صدای نزدیکان و یا حتی همسر باشد و واکنش های تند او نسبت به صدا، سبب ناراحتی آن‌ها شود.

واکنش شدید افراد مبتلا به اختلال صدابیزاری از سوی دیگر افراد درک نمی‌شود و معمولا واکنش فردی که در برابر این صداها عصبانی می‌شوند را درک نمی‌کنند. برای آشنایی بیشتر با بیماری وسواس کلیک نمایید.

بیماری های مشابه با اختلال میسوفونیا

از آنجایی که اختلالات مشابه دیگری با اختلال میسوفونیا نیز وجود دارد؛ بسیاری از افراد این بیماری ها را با یکدیگر اشتباه گرفته و به همین دلیل ممکن است روش درمانی نادرستی را نیز انتخاب نمایند. فونوفوبیا و هایپراکوسیس از این دست اختلالات هستند. در این دو بیماری فرد قادر به شنیدن صداهایی است که بقیه افراد نمی‌توانند آنها را بشنوند. اما در میسوفونیا افراد برخی از صداها را بیش از اندازه شنیده و نسبت به آنها حساس هستند.

نشانه های اختلال میسوفونیا

افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا در هنگام شنیدن صداهای مختلف دچار علائمی می‌شوند؛ که به راحتی می‌توان این موضوع را در آنها تشخیص داد. برخی از علائم رایج در آنها شامل پریشانی و تشویش، تجربه احساس ناراحتی، میل شدید به فرار، انزجار و چندش می‌شود. اما در حالت شدیدتر افراد می‌توانند این نشانه ها را نیز از خود نشان دهند.

خشم و عصبانیت
نفرت
احساس وحشت
ترسیدن
مبتلا شدن به پریشانی عاطفی

افراد از چه سنی به اختلال میسوفونیا مبتلا می‌شوند؟

سن دقیقی برای ابتلا به اختلال میسوفونیا مشخص نشده است؛ اما در بیشتر موارد نشانه های این بیماری در دوران کودکی و نوجوانی یعنی از 9 تا 13 سالگی بروز می‌کند. همچنین در بیشتر موارد شاهد ابتلای زنان و دختران به این بیماری هستیم. در ابتدا افراد تصور می‌کنند که گوش شان دچار مشکل شده است.

در صورتی که این یک بیماری کاملا روانی محسوب شده و هیچ ریشه جسمانی ندارد. البته به مرور ممکن است ساختار گوش نیز تغییر یابد و یا حتی افراد به بیماری های روانی دیگری مانند اسکیزوفرنی و یا دوقطبی نیز مبتلا شوند. اما این اختلال با آنه متفاوت بوده و اگر به موقع درمان و کنترل شود؛ احتمال بروز مشکلات دیگر نیز کمتر خواهد شد.

عوامل محرک اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

محرک اختلال میسوفونیا

از مهم‌ترین نشانه‌های اختلال صدابیزاری این است که فرد در برابر شنیدن برخی صداهای به خصوص، واکنش شدیدی از خود نشان می‌دهد. نکته جالب‌تر این است که شنیدن همین صداها برای دیگران امری عادی می‌باشد.

عوامل محرک اختلال‌میسوفونیا در افراد مختلف متفاوت است. به این معنی که ممکن است هر فردی با شنیدن صدای خاصی دچار عصبانیت و یا واکنش‌های رفتاری شدید شود. بیشترین کسانی که مبتلا به این اختلال هستند، از شنیدن صدای دهان دیگران بیزار هستند. در ادامه به رایج‌ترین عوامل محرک اختلال میسوفونیا اشاره کرده‌ایم:

صدای غذا خوردن
هورت کشیدن
قورت دادن
تمیز کردن گلو
بو کشیدن
نوشتن و خش خش کاغذ
تیک تاک ساعت
صدای بوق
برف پاک کن
چک چک کردن شیر ظرف شویی
صدای نفس کشیدن
شنیدن صدای جیرجیرک
صدای حرکت انگشت ها روی صفحه کلید

در نظر داشته باشید که شنیدن برخی صداها همچون صدای گچ بر روی تخته، برای همه اذیت کننده است و این مورد نشانه‌ای از ابتلا به اختلال صدابیزاری نیست.

معمولا کسانی که مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری هستند، مهارت گوش دادن پایینی دارند. در واقع اگر سخنان فردی که در حال حرف زدن است با یکی از عوامل محرک این اختلال تلفیق شود، سبب می‌شود فرد تمایلی به گوش دادن نداشته باشد.

علت تشدید اختلال میسوفونیا

مطابق آنچه که روانشناسان متوجه شده‌اند، بیشتر صداهای پست سر هم و تکراری سبب تشدید اختلال‌میسوفونیا می‌شوند.

هر چه تعداد دفعات تکرار یک صدا بیشتر باشد، می‌تواند سبب تشدید اختلال صدابیزاری در فرد مبتلا شود و او را کلافه و عصبانی کند.

لازم است بدانید برخی از بیماران مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری، با برخی عوامل محرک بینایی نیز همچون تکان دادن پا، مالش بینی، پیچ دادن موها و … نیز دچار حساسیت عصبی می‌شوند.

واکنش مبتلایان به اختلال صدابیزاری به صدا های مختلف

افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری در برابر صداهای آزاردهنده و به خصوص، واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند؛ اما به طور کلی برخی واکنش‌ها به شرح زیر، در برابر شنیدن صداها اغلب در میان مبتلایان یکسان است:

خشم
نفرت
وحشت و ترس
استرس و اضطراب
پریشان حالی و سردرگم شدن
غم و اندوه
تمایل به ترک موقعیت
کلافه و خسته شدن

علت اختلال میسوفونیا چیست؟

دلیل اصلی اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری تاکنون مشخص نشده است، اما بیشتر افرادی که دارای یکی از اختلال وسواس جبری، اختلالات اضطرابی، سندرم تورت هستند، بیشتر به این اختلال مبتلا می‌شوند. برای آشنایی با سایر اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

برخی نیز معتقدند که اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دلیل وراثتی دارد. در حالت کلی روانشناسان معتقد هستند که اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری مرتبط با مشکلات عصبی و روانشناسی می‌باشد.

کسانی که به دلیل سبک زندگی ناسالم، آرامش روانی‌شان تحت تاثیر قرار دارد، بیشتر به اختلال صدابیزاری مبتلا می‌شوند. با تمامی این توضیحات تاکنون دلیل اصلی بروز اختلال صدابیزاری مشخص نشده است.

آسیب‌های میسوفونیا بر زندگی فرد

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دارای آسیب‌ها و عوارض متعددی در زندگی فرد می‌باشد. در ادامه به آسیب‌های میسوفونیا بر زندگی افراد مبتلا اشاره کرده‌ایم.

آسیب به زندگی اجتماعی : در صورتی که فرد به صدای یکی از نزدیکان و یا افراد خانواده‌اش حساسیت عصبی پیدا کرده باشد، باعث ایجاد آشفتگی بسیاری در روابط او خواهد شد. چرا که واکنش‌های تند و عواطف منفی در برابر صدای نزدیکان باعث ناراحتی آن‌ها می‌شود.
افزایش استرس: اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری میزان استرس افراد را افزایش می‌دهد. بد نیست بدانید تاثیر این دو بر یکدیگر مستقیم و متقابل است و خود استرس نیز عاملی برای تشدید صدابیزاری می‌باشد.
آسیب‌های شغلی: افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری شاید نتوانند در محیط‌هایی که برای دیگران عادی است، به راحتی کار کنند. محل‌های شلوغ همچون پارک‌ها، پاساژ‌ها برای این افراد به محیط‌های عذاب‌آور تبدیل می‌شوند و ترجیح‌شان گوشه گیری و افسردگی می‌باشد.
افسردگی و انزوا: اگر میزان اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری در فرد به حدی باشد که بسیار از صداهای گوناگون رنج ببرد، از بودن در اجتماع پرهیز می‌کند و رو به افسردگی و انزوا طلبی می‌آورد.

درمان میسوفونیا یا صدابیزاری

درمان اختلال میسوفونیا

از آنجایی که در سراسر جهان، تحقیقات خاصی بر روی این اختلال انجام نشده است، درمان دارویی خاصی نیز برای آن وجود ندارد. معمولا روانشناسان با روانکاوی و آنالیز افکار بیمار، سعی در درمان اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دارند.

به طور کلی درمان قطعی و تضمین شده‌ای برای اختلال صدابیزاری وجود ندارد اما شرکت در جلسه‌های مشاوره روانشناختی، درمان استرس، گوش دادن به صدای طبیعت و … می‌تواند در درمان این اختلال موثر واقع شود.

درمان گیاهی میسوفونیا: استفاده از برخی دمنوش‌ها همچون بابونه، گل گاو زبان و … برای درمان اختلال صدابیزاری مفید است.
هیپنوتیزم: از مهم‌ترین روش‌های درمانی برای اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری، هیپنوتیزم‌ می‌باشد.
مدیتیشن: انجام مداوم مدیتیشن، باعث افزایش آرامش ذهن فرد شده و میزان تحمل آن‌ها را در برابر شنیدن صداهای به خصوص افزایش می‌دهد.
تغییر سبک زندگی: سبک زندگی ناسالم از مواردی است که باعث حادتر شدن شرایط بیمار مبتلا به اختلال صدابیزاری می‌شود. سعی کنید برای تغییر سبک زندگی‌تان با یک روانشناس مشورت کنید.
مشاوره: از جمله مواردی که در کاهش حساسیت به صداهای مختلف و درمان صدابیزاری موثر می‌باشد، دریافت مشاوره از روانشناس و متخصص است. در جلسات مشاوره فرد می‌آموزند چگونه بر روی صداهای منزجر کننده تمرکز نکند و در مقابل صداهای آرامش‌بخش را جایگزین آن‌ها کند.

سخن پایانی

از آنجایی که افراد همواره در معرض محرک های حسی مانند بینایی و شنوایی هستند؛ ابتلا به چنین اختلالی می‌تواند مشکلات زیادی را برایشان ایجاد نمایند. چرا که اختلال میسوفونیا مانع از برقراری ارتباط با دیگران و یا حتی حضور در خارج از خانه می‌شود. از این رو بهتر است افراد در صورت مشاهده نشانه های این اختلال در خود و یا دیگری حتما به متخصص مراجعه کرده و در این زمینه کمک بگیرند.

سوالات متداول

آیا اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری درمان می شود؟

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری سبب می‌شود فرد در برابر شنیدن صداهای به خصوص و آزاردهنده اذیت شود. درمان قطعی و تضمین شده‌ای برای آن وجود ندارد، اما مراجعه به روانشناس می‌تواند از روش‌های موثر در جهت بهبود بیمار باشد.